ΑΠΟΨΕΙΣ
Δεν θα ναυαγήσει η ανθρωπιά μας
Η απίστευτη τραγωδία της Πύλου που μετέτρεψε σε «υγρό τάφο» τα παγωμένα νερά της Μεσογείου, συγκλόνισε όλη την Ευρώπη. Δυστυχώς, όλα δείχνουν ότι γίναμε μάρτυρες σε μια από τις μεγαλύτερες προσφυγικές και μεταναστευτικές τραγωδίες των τελευταίων ετών. Μπροστά σ αυτή την εξέλιξη, ο ανθρώπινος νους είναι δύσκολο να συλλάβει τις λέξεις για να εκφράσει τον πόνο για τις εκατοντάδες ζωές που χάθηκαν τόσο άδικα μέσα σε μια νύχτα.
Τώρα όμως, το ναυάγιο της Πύλου πρέπει να μας κάνει να κοιτάξουμε τον συνομιλητή μας στα μάτια και να αναρωτηθούμε ειλικρινά, χωρίς κραυγές, χωρίς δημαγωγία: Μας κάνει αυτή η Ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική των κλειστών συνόρων που ως αποτέλεσμα έχει να μετατρέπονται οι θάλασσες σε υδάτινους τάφους;
Είναι αυτονόητο και επιβάλλεται να φυλάσσουμε τα εθνικά μας και τα ευρωπαϊκά σύνορα, όμως την ίδια στιγμή, επιβάλλεται και από τις αξίες μας αλλά και από το Διεθνές Δίκαιο να έχουμε ως προτεραιότητα την προστασία της ανθρώπινης ζωής. Και μπορούμε να κάνουμε και τα δυο μαζί. Και να φυλάμε τα σύνορα και να διαφυλάττουμε την ανθρώπινη ζωή, ως την ύψιστη αξία όλων.
Χρειάζεται λοιπόν, άμεσα αλλαγή της μεταναστευτικής πολιτικής. Χρειάζεται άμεσα να υπογραφεί ένα νέο Σύμφωνο Μετανάστευσης και Ασύλου και να αναθεωρηθεί το «Δουβλίνο II». Η ευθύνη πρέπει να διαμοιραστεί σε όλα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. και όχι μόνο στις χώρες υποδοχής. Επιπλέον, πέρα από το διαμοιρασμό της ευθύνης, θα πρέπει να προβλέπονται και νόμιμες οδούς μετανάστευσης, όχι μόνο τείχη.
Ας είμαστε και σε κάτι ακόμα ειλικρινείς. Κανένα τείχος, όσο μεγάλο και αν είναι, δεν πρόκειται να ανακόψει τα κύματα προσφύγων και μεταναστών. Ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία δεν έπαψαν να υπάρχουν μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών και ποτέ στην ιστορία δεν ανακόπηκαν αυτές οι μαζικές μετακινήσεις. Αν κάποιος φράξει τη μια οδό, οι κατατρεγμένοι πρόσφυγες και μετανάστες θα βρουν άλλον δρόμο για να ξεφύγουν από την πατρίδα τους που βιώνει κάποιου είδους μεγάλη καταστροφή. Έτσι λοιπόν, το τείχος στα χερσαία σύνορα τους οδηγεί να βρουν οδό μέσα από τη θάλασσα. Τα αποτελέσματα τα βιώσαμε. Και τώρα πρέπει να αναρωτηθούμε: Θέλουμε και άλλους νεκρούς πρόσφυγες και μετανάστες;
Χρειάζεται όμως, να είμαστε και σε κάτι ακόμα ειλικρινείς. Για τις τραγωδίες όπως στην Πύλο, δεν αρκεί να λέμε ότι φταίνε οι διακινητές. Φυσικά, και φέρουν μια τεράστια ευθύνη, όμως, οι αιτίες για τους θανάτους εκατοντάδων μεταναστών στις θάλασσες που το καλοκαίρι κολυμπάμε, είναι αρκετά βαθύτερες.
Για τους θανάτους φταίνε οι «Μελόνι» ηγέτες της Ευρώπης που δεν επιθυμούν μία πολιτική αλληλεγγύης όπου θα μοιράζονται τα βάρη των προσφυγικών και των μεταναστευτικών ρευμάτων. Και ο κ. Μητσοτάκης πρωτοστατεί στην πολιτική οικογένεια της alt right Ευρωπαϊκής Δεξιάς. Και για τους ακροδεξιούς της Ευρώπης, όλοι είναι λαθρομετανάστες και μόνο όταν πνιγούν γίνονται χαμένες ψυχές. Υποκρισία!
Για εμάς, οι μετανάστες και οι πρόσφυγες είναι άνθρωποι που χρήζουν σεβασμού. Είναι ζωές που μετράνε, όπως όλες οι άλλες ζωές.
Γι’ αυτό το λόγο, δεσμευόμαστε ότι θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο για να μη ζήσουμε άλλη τέτοια τραγωδία. Δεν πρέπει να αφήσουμε να ναυαγήσει η ανθρωπιά μας.
