Το φασιστικό φίδι στα σχολεία

Οι Αμερικανοί κλειδαράδες λένε αστειευόμενοι πως «οι κλειδαριές στις πόρτες δεν είναι για να σταματούν τους κλέφτες. Αυτό είναι αδύνατο. Κλειδώνουμε τις πόρτες για να μη βάλουμε σε πειρασμό τους έντιμους». Στην περίπτωσή μας οι «κλειδαριές» των σχολείων της χώρας αφέθηκαν ξεκλείδωτες στο φασιστικό φίδι.

Και αυτό δεν άφησε την ευκαιρία χαμένη. Η Δημοκρατία ολιγώρησε υποδειγματικά και αίφνης βρέθηκε κλειδωμένη απ’ έξω. Η είσοδος της Χρυσής Αυγής στο πλέον εύπλαστο κομμάτι του κοινωνικού ιστού έγινε με πρόφαση το Μακεδονικό, ενώ όλοι παρατηρούσαν, συμπεριφερόμενοι ως αδιάφοροι έως επικίνδυνα αφελείς.

Ολα ξεκίνησαν από σχολείο της Κατερίνης, που έδωσε παράδειγμα σε άλλο των Σερρών και ενώ οι φασιστικές ομάδες και ο εθνικιστικός αχταρμάς έπιαναν το μήνυμα, όσοι είχαν «σκοπιά» συνελήφθησαν κοιμώμενοι. Αν πριν από είκοσι μέρες χρειαζόταν απλώς το «κλείσιμο της πόρτας», τώρα θα χρειαστεί πολύς κόπος και χρόνος να εξηγηθούν και τα απλούστερα.

Οι εξηγήσεις δεν πρέπει να δοθούν όμως μόνο στους μαθητές και τις μαθήτριες. Πρέπει να δοθούν ξανά, να επικαιροποιηθούν ακόμη και στους καθηγητές, όπως έδειξε περίτρανα και τόσο οδυνηρά η περίπτωση αυτών της ΔΑΚΕ, οι οποίοι «δονήθηκαν» από τις χρυσαυγίτικες αθλιότητες. Θα πρέπει ακόμη, περιγράφοντας όσα ζήσαμε τις τελευταίες μέρες με σαφήνεια, να δούμε το πρόβλημα κατάματα και να αναζητήσουμε λύσεις.

Ναι, σε πρώτη φάση, τα χρυσαυγίτικα προτάγματα μεταφέρθηκαν μόνο από τους ολιγομελείς πυρήνες κάθε σχολείου.

Ναι, ήταν ελάχιστοι αυτοί που ακολούθησαν στις συγκεντρώσεις. Μόνο που ο χαβαλές της κοπάνας σε συνάρτηση με το δηλητήριο του εθνικισμού και του φασισμού ψέκασε τα μυαλά μιας γενιάς.

Επιπλέον, ποτίστηκε ανοιχτά από κάποιους γονείς, κάποιους καθηγητές (άλλοι ανοιχτά, άλλοι με νεύματα ή με τον φόβο και την αμηχανία -οι λίγοι που προσπάθησαν να αμυνθούν σχεδόν λιντσαρίστηκαν δημόσια), αλλά και τμήμα του πολιτικού προσωπικού. Ενα κομμάτι της Ν.Δ., γνωστών ακροδεξιών πεποιθήσεων, «λιγουρεύτηκε» την εξέλιξη και έσπευσε να δηλώσει παρουσία.
Τα υπόλοιπα κόμματα, των αριστερών συμπεριλαμβανομένων, εγέρθηκαν μόλις ακούστηκαν τα μάνταλα των σχολικών μονάδων που έκλειναν και άφηναν απ’ έξω όσους μαθητές είχε σώσει το ένστικτο.

Τώρα ο αντιφασιστικός αγώνας πρέπει να σηκώσει τις πεσμένες καστρόπορτες.

—

—

*