Καταπληκτικές ατάκες φαντάρου δίνουν χρώμα στο Twitter!

Φαντάρος αγνώστων… στοιχείων «tweetάρει» απίστευτες ατάκες για το στρατό και τη θητεία… Έχοντας όλοι (λέμε τώρα…) πάει στον Στρατό, κρίνουμε ότι ο φίλος λέει και αλήθειες, θέλουμε όμως να τον βεβαιώσουμε, ότι όταν κάποια στιγμή απολυθεί, θα αναπολεί πολλές από τις στιγμές που πέρασε, εκεί θα γνωρίσει κάποιους ανθρώπους με τους οποίους θα μείνει φίλος σε όλη του τη ζωή και γενικότερα η εμπειρία του θα εξεταστεί υπό διαφορετικό πρίσμα, πιο ορθολογικά και λιγότερο συναισθηματικά…

 «Μια ολόκληρη θητεία, και σήμερα». Θα γράφει μέχρι να απολυθεί. Να μερικά απ’ τα ξεκαρδιστικά κυνικά και μελαγχολικά διαυγή tweets του:

Aκολουθήστε μας στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα νέα της Πάργας

>Το στρατόπεδο είναι τόσο μεγάλο, που αν μπουκάρουν εχθροί το πρωί από την κεντρική πύλη, εμείς θα το μάθουμε από τις ειδήσεις των 8.

>Σήμερα μάθαμε να στρώνουμε κρεβάτια στρατιωτικά. Ήταν τα 30 πιο άσχημα χαραμισμένα λεπτά της ζωής μου. Κι έχω παρακολουθήσει και κέρλινγκ.

>Μεγαλύτερος φόβος και απ’ το να ξεμείνεις από σφαίρες στον πόλεμο είναι να ξεμείνεις από μπαταρία κινητού στο «Γερμανικό».

>Παραδόξως η πρώτη μας βολή στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Δεν σκοτώθηκε κανείς μας.

>Αν συνεχιστεί κι άλλο η οικονομική κρίση, στο πεδίο βολής θα σχηματίζουμε όπλο με τα χέρια μας και θα φωνάζουμε «πιίου-πίου».

>Αν ήξεραν οι μαμάδες τι φαΐ πετάμε στο στρατό, δεν θα τολμούσαν ποτέ να πούνε την ιστορία με τα πεινασμένα παιδάκια στην Αφρική.

>Κάποιοι επιλοχίες μας είναι τόσο ταγάρια, που θα φοβόμουν να τους αναθέσω ακόμα και τη διοίκηση του στρατού των playmobil μου.

>Όσο χαζός και αν είσαι, στον στρατό αν έχεις γυαλισμένα άρβυλα και χτυπάς σωστά προσοχή είσαι ένας μικρός επιστήμονας.

>Αντιλαμβάνομαι ότι βρίσκομαι σε άδεια απ’ τον στρατό από το γεγονός ότι είμαι σε κλειστό χώρο με άλλους ανθρώπους και κανείς δεν κλάνει.

>Ο ταξίαρχος μας προέτρεψε να τρώμε γερό πρωινό. Το άκουσαν αυτό το βουτυράκι και η μία μαρμελαδίτσα που δικαιούμαστε και πέθαναν στα γέλια.

>Είμαι πλέον σίγουρος ότι όλες τις διαδικασίες στον στρατό τις σχεδιάζει μια επιτροπή που αποτελείται από άτομα που δεν μιλιούνται μεταξύ τους.

>Αν πεις «να ‘χαμε ένα σάντουιτς με καλαμάκι και λίγο κασέρι» μπροστά σ’ έναν Σαλονικιό κι έναν Αθηναίο, θα μαλώνουν μέχρι να λήξει η θητεία τους.

>Η συντήρηση των οχημάτων γίνεται με το παραδοσιακό σύστημα «ανοίγω καπό, κοιτάω χωρίς να καταλαβαίνω Χριστό και σχολιάζω “όλα φαίνονται οk”».

>Απ’ ο,τι έχω καταλάβει, σε περίπτωση πόλεμου θα ‘μαι ο κομπάρσος σε ταινία δράσης που σκοτώνεται στο πεντάλεπτο, χωρίς να μάθουμε καν το όνομά του.

>Η μονή πολιτική συζήτηση που έχει λογικά επιχειρήματα στον στρατό είναι η διαμάχη για το αν η Ράπτη είναι καλύτερη γκομενα απ’ την Καϊλή.

>Τέλειωσε η στρατιωτική μας εκπαίδευση, που σημαίνει ότι αποκτήσαμε το δικαίωμα να βλέπουμε πολεμικές σκηνές και να λέμε «σιγά το πράγμα».

>Κάθε φορά που βιώνω ένα deja-vu φρικάρω στη σκέψη ότι υπάρχει μια πιθανότητα να μ’ έχουν πιάσει κορόιδο και να έχω ξαναπάει στρατό.

>Σύμφωνα με την άσκηση ετοιμότητας, σε περίπτωση συναγερμού φορτωνόμαστε τα πάντα και προσευχόμαστε να έχουμε δεχτεί επίθεση απ’ το Λιχτενστάιν.

>Κάθε φορά που ακούω για το Τάγμα Ηλεκτρονικού Πολέμου φαντάζομαι κάποιον φαντάρο σ’ ένα γραφείο να παίζει τάβλι μέσω ίντερνετ μ’ έναν Τούρκο.

>Είμαι τόσο άτυχος που είμαι βέβαιος πως σε όλα τα παράλληλα σύμπαντα η στρατιωτική θητεία έχει καταργηθεί.

>Έχω φάει τόσες ώρες με μια σκούπα στο χέρι, που αν χρειαστεί να λύσουμε τις διάφορες μας με τους Τούρκους, ελπίζω να το κάνουμε στο κέρλινγκ.

>Πληρωθήκαμε σήμερα τον μισθό Μαΐου. Το νέο προκάλεσε ανακούφιση στους οίκους αξιολόγησης, στο Χρηματιστήριο του Τόκιο και στον καψιμιτζή μας.

>Σ’ ένα παράλληλο, αθώο και σουρεαλιστικό σύμπαν μπουκάρουμε στην Τουρκιά, ξεστρώνουμε τα κρεβάτια τους και γεμίζουμε γόπες το προαύλιό τους.

[Via]